Pinsa er ei gamal høgtid. Lenge før hendinga som vi les om i apostelgjerningane, var pinsa opphavleg ein innhaustingsfest for kveite, men vart med tida meir ei feiring av overleveringa av dei ti boda på Sinaifjellet. Det skjedde femti dagar etter utferda av Egypt. Pinsa, eller Sjavuot, var Lova og Toraen si høgtid.
Pinsa er også Heilaganden si høgtid. Det var under Sjavuot-festen at apostlane var i Jerusalem og ein sterk vind fylde rommet dei sat i, og tunger av eld synte seg over kvar einskild av dei, og dei vart fylde av Den heilage ande, og dei byrja å forkynne på framande språk. Det var på pinsedag at mange gjorde narr av læresveinane og sa at; «dei har drukke seg fulle på søt vin».
Pinsedag er dagen då den kristne kyrkjelyden blir fødd. Det er dagen då kvar av apostlane vart forvandla frå forvirra og svake truande til åndelege fedrar som ikkje sto tilbake for nokon av heltane i Det gamle testamentet. Pinsedagen er dagen då kjærleiken til Gud ikkje lenger var tomme ord, men ein levande … les meir her.
NORDISKKATOLSK BLOGG 